در ابتدا بد نیست نوشتهاى از امام حسن عسکرى (علیه السّلام) که در آن گوشهاى از فضایل اهل بیت (علیهم السّلام) آمده است را نقل کنم:
«ماییم که با گامهاى نبوت و ولایت، قلههاى حقیقت را فتح نموده و هفت طبقه کوههاى بلند فتوى را، با هدایت روشن نمودیم. ماییم شیران درنده نبرد و کسانى که دشمن را از پا مى اندازند. امروز شمشیر و قلم از آن ماست و فردا پرچم ستایش و علم از ما. نوه هاى ما هم پیمانان دین، جانشینان پیامبران، چراغهاى مردم و کلیدهاى کرم هستند. «همسخن» خدا بخاطر گواهى ما به وفاى او، لباس برگزیدگى را پوشیده و «روح القدس» از میوه نوبر باغهاى ما چشید. شیعیان ما اهل نجات، پاک، یاور و محافظ ما و دشمن ستمکاران مىباشند. و بعد از سختى ها چشمه هاى زندگى براى آنها مىجوشد، تا «الم» و «طه» و «طواسین» را تمام نمایند. {(امضا) حسن بن على العسکرى. سال دویست و پنجاه و چهار} »
روز هشتم ماه ربیع الاول سال 260 هجری قمری
روایت شده شهادت امام حسن عسکرى (علیه السلام) در این روز در سن 28 سالگی است. پس بهتر است در این روز اندوهگین بودن، بخصوص با در نظر گرفتن این مطلب که صاحب مصیبت حجت عصر و امام زمان (علیه السلام) - جان جهانیان فداى او، و رحمت خدا بر او و بر پدرانش باد – مى باشد.
امام حسن (علیه السّلام) را با هر زیارتى که به ذهن مىرسد زیارت نموده و به امام زمان (علیه السّلام) تسلیت گفته شود. سپس از خداوند بخاطر جانشینى امام زمان (علیه السّلام) تشکر نموده و بخاطر غیبت و دسترسى نداشتن به آن حضرت متأثر شده و زمان ظهور و فوائد نورهاى او و خیر و برکت آن را در ذهن مجسم نماییم.
شیعیان ما اهل نجات، پاک، یاور و محافظ ما و دشمن ستمکاران مىباشند. و بعد از سختى ها چشمه هاى زندگى براى آنها مىجوشد، تا «الم» و «طه» و «طواسین» را تمام نمایند
خصوصیتهاى معصومین علیهم السّلام در حوایج مختلف
امام حسن عسکرى (علیه السّلام) خصوصیتى براى برآورده شدن حاجات اخروى دارد. معصومین (علیهم السّلام) گرچه هر کدام از آنان وسیله اى براى بندگان خدا در جمیع حوائج مى باشند، ولى هر کدام خصوصیتى براى بعضى از حاجتها دارا مىباشند - چنانچه دعاى توسل شاهدى بر این مطلب است - :
رسول خدا و دختر بزرگوارش و امام حسن و امام حسین (علیهم السّلام) در حاجتهاى مربوط به بدست آوردن طاعت خدا و خوشنودى او خصوصیتى دارند.
امیر الم?منین (علیه السّلام) خصوصیتى در مورد انتقام از دشمنان و برطرف نمودن ظلم ظالمین دارد.
امام سجاد (علیه السّلام) خصوصیتى در مورد ستم پادشاهان و القاءات و وسوسههاى شیطان دارد.
امام باقر (علیه السّلام) و امام صادق (علیه السّلام) خصوصیتى در کمک گرفتن در مورد آخرت دارند.
امام کاظم (علیه السّلام) خصوصیتى در مورد سلامتى کامل از بیماریها و دردهایى که مردم از آن گریزانند دارد.
امام رضا (علیه السّلام) خصوصیتى در مورد ترسهاى مسافرت در دریا و خشکى و زمینهاى بى آب و علف و بدون آبادى و سکنه دارد.
امام جواد (علیه السّلام) خصوصیتى در مورد توسعه روزى و بىنیاز شدن از آنچه در دست مردم است دارد.
امام هادى (علیه السّلام) خصوصیتى در مورد قضاى نافله ها و احسان به برادران م?من و به کمال رسیدن طاعتهاى پروردگار دارد.
امام حسن عسکرى (علیه السّلام) خصوصیتى در کمک نمودن در مورد آخرت دارد.
و امام عصر ما، پناهگاه، امید و حافظ ما، نور ما و زندگى ما، امام مهدى (عج) جامع تمام خصوصیات مذکوره بوده و براى حاجات دیگر نیز توسل به او مناسب است.
علامات م?من از نگاه امام یازدهم
شیخ در تهذیب و مصباح روایت کرده از حضرت امام حسن عسکرى (علیه السلام) که فرموده: علامات م?من پنج چیز است پنجاه و یک رکعت نماز گزاردن که مراد هفده رکعت فریضه و سى و چهار رکعت نافله است در هر شب و روز، و زیارت اربعین کردن و انگشتر در دست راست کردن و جبین را در سجده بر خاک گذاشتن و بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.
گرچه هر کدام از معصومین علیهم‌السّلام، وسیلهاى براى بندگان خدا در جمیع حوائج هستند، ولى هر یک خصوصیتى را براى بعضى از حاجات دارا مىباشند. در این میان، امام حسن عسکرى علیه‌السّلام خصوصیتى براى برآورده شدن حاجات اخروى دارد.
برادران امام
معروف است که در نزد قبر عسکریین (علیهما السلام) قبور جمله اى از سادات عظام است که از جمله آنها است حسین پسر امام على نقى (علیه السلام)، حسین، سیدى جلیل القدر و عظیم الشان بوده، زیرا که از بعضى روایات استفاده می شود که؛ از مولاى ما حضرت امام حسن عسکرى (علیه السلام) و برادرش حسین بن على تعبیر به سبطین مىکردند و تشبیه مىکردند این دو برادر را به دو جدشان دو سبط پیغمبر رحمت امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) و در روایت أبو الطیب است که صداى حضرت حجت صلوات الله علیه شبیه بود به صداى حسین و در شجرة الاولیاء تالیف سید فقیه محدث حکیم السید احمد اردکانى یزدى در ذکر اولاد حضرت امام على نقى (علیه السلام) است که حسین فرزند آن حضرت از زهاد و عباد بود و به امامت برادر خود اعتراف داشت.
و نیز برادر دیگر امام حسن عسگری (علیه السلام)، امامزاده سید محمد فرزند حضرت امام على نقى (علیه السلام) در نزدیکى بلد یک منزلى سامره مزارى است مشهور و به جلالت شأن و کرامات زیاد معروف، عامه مردم به زیارتش مشرف مىشوند و نذرها و هدایاى بسیار به آنجا مىبرند و حاجات مىطلبند و اعراب آن حدود تمامى از او خوف دارند و حساب مىبرند، کرامات بسیار از آن بزرگوار نقل شده که مقام ذکرش نیست و بس است در جلالت آن جناب که قابلیت و صلاحیت امامت را داشت و فرزند بزرگ هادى علیه السلام بود و در فوت او حضرت امام حسن عسکرى (علیه السلام) گریبان خود را چاک فرمود و شیخ ثقه الاسلام نورى، اعتقاد عظیمى به زیارت آن بزرگوار داشته و در تعمیر بقعه و ضریح مبارکش سعى فرمود.
